BibTex RIS Kaynak Göster

-

Yıl 2014, Cilt: 11 Sayı: 1, 1 - 17, 03.05.2014

Öz

In this study, it is aimed to determine the organizational learning levels of regular and vocational high schools in accordance with the views of administrators, teachers, students and parental guardians and to compare the results acquired from the views. This study is believed to be important in terms of determining the levels of organizational learning and serving as an example to the other schools and to the researches to be done in the future.General scanning model was used for the study. With the objective of comparing organizational learning levels of Regular and Vocational High Schools, two schools for each range of first, mid-rank and last rank in ÖSS (Student Selection Exam) were chosen among the regular and vocational high schools in Istanbul province and the study was held together with 12 schools. A questionnaire, improved by Kale (2003), was applied to the administrators and teachers serving in these schools and to the students being educated in these schools and their parents. Through the questionnaires, the schools’ levels of the organizational learning were evaluated from the aspects of organizational learning school structure, team work and cooperation, politics and sources, school leadership and knowledge and skills.The results put forth that in all dimensions of organizational learning of regular and vocational high schools, a mid-level organizational learning exists and the views of the administrators, teachers, students, and parents show a meaningful differentiation related to organizational learning.

Kaynakça

  • Argyris, C., & Schon, D.A. (1978). Organizational learning: A theory of action perspective. Reading, MA: Addison-Wesley.
  • Barutçugil, I., (2004). Strategic Insan Kaynakları Yönetimi, Kariyer Yayınları, Istanbul. Başaran, I. E., (2000). “Eğitim Yönetimi”, Feryal Matbaası, Ankara.
  • Banoğlu, K. ve Peker, S. (2012). Öğrenen Örgüt Olma Yolunda İlköğretim Okul Yöneticilerinin Okullarına ve Kendilerine İlişkin Algı Durumları, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43: 71-82.
  • Çalık, T., (2010). Öğrenen Örgütler Olarak Eğitim Kurumları, Sosyal Bilimler Dergisi, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, Sayı 8, 121-128.
  • Çelik, V., (2002). Okul Kültürü ve Yönetimi, Pegem-A Yayıncılık, Ankara.
  • Çermik, H., Turan, E. (1997). Geleceğin öğretmeni: Filozof sosyal işçi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 105-107.
  • Dodgson, M. (1993). Organizational Learning: A review of some literatures. Organization Studies, 14(3):375-394.
  • Drucker, P. T., (1998). Gelecek Için Yönetim, Çeviren: Üçcan, F., Ankara, Türkiye Iş Bankası Yayınları.
  • Erden, M. ve Akman, Y., (1998). Gelişim, Öğrenme-Öğretme, Arkadaş Yayınları, Genişletilmiş 7. Baskı, Ankara.
  • Erigüç, G. ve Balçık, Y. P., (2008). Öğrenen Örgüt ve Hemşirelerin Değerlendirmelerine Yönelik Bir Uygulama, Hacettepe Sağlık Idaresi Dergisi, 10(1).
  • Fındıkçı, I., (1996 ). “Öğreten Okuldan Öğrenen Okula”, Yeni Türkiye Dergisi, Ankara.
  • Fiol, C. M., Lyles, M. A., (1985). “Organizational Learning”, Academy of Management Review, 10(4), 803-813.
  • Güney, S., (2007). Öğrenen Örgütlerde Liderliğin Rolü ve Önemi, Yönetim ve Organizasyon, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. Izgar, H. (2008). Okul Yöneticilerinde İş Doyumu ve Örgütsel Bağlılık, Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25: 317-334.
  • Kale, M., (2003). Liselerin örgütsel öğrenme düzeylerinin belirlenmesi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 199s. Karasar, N., (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayın Dağıtım, 11. Baskı, Ankara. Kösterelioğlu, I. ve Kösterelioğlu, M. (2008). Okul Temelli Mesleki Gelişim Çalışmalarının Okullarda Öğrenen Örgüt Kültürü Oluşturmaya Katkısı. Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, 243-255.
  • Öneren, M., (2008). Işletmelerde Öğrenen Örgütler Yaklaşımı, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 4(7):163-178.
  • Patır Coşkun, B., (2008). Yönetici ve Öğretmen Algılarına Göre Ilköğretim Okullarının Örgütsel Öğrenme Düzeylerinin Incelenmesi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Izmir.
  • Senge, P. M., (2002). Beşinci Disiplin: Öğrenen Organizasyon Düşünüşü ve Uygulaması, Çeviren: Ildeniz A.L ve Doğukan, A., Istanbul, Yapı Kredi Yayınları.
  • Schuck G. (1996). Intelligent technology, intelligent workers. A new pedagogy for the high-tech workplace. How organizations learn. Edited by Ken Starkey. London: International Thomson Business Press, 199-213.
  • Stata, R., (1989). Organizational Learning: The Key to Management Innovation, Sloan Management Review, 30(3).
  • Vera, D.; Crossan, M. ve Apaydın, M. (2011). A Framework for Integrating Organizational Learning, Knowledge, Capabilities and Absorptive Capacity, (Accessed at: www.academia.edu/1875029).
  • Yıldırım, E., (2006). Örgütsel Öğrenmenin Öncülü Olarak Örgütsel Zeka: Teori ve Bir Uygulama, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, işletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya.
Yıl 2014, Cilt: 11 Sayı: 1, 1 - 17, 03.05.2014

Öz

Kaynakça

  • Argyris, C., & Schon, D.A. (1978). Organizational learning: A theory of action perspective. Reading, MA: Addison-Wesley.
  • Barutçugil, I., (2004). Strategic Insan Kaynakları Yönetimi, Kariyer Yayınları, Istanbul. Başaran, I. E., (2000). “Eğitim Yönetimi”, Feryal Matbaası, Ankara.
  • Banoğlu, K. ve Peker, S. (2012). Öğrenen Örgüt Olma Yolunda İlköğretim Okul Yöneticilerinin Okullarına ve Kendilerine İlişkin Algı Durumları, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43: 71-82.
  • Çalık, T., (2010). Öğrenen Örgütler Olarak Eğitim Kurumları, Sosyal Bilimler Dergisi, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, Sayı 8, 121-128.
  • Çelik, V., (2002). Okul Kültürü ve Yönetimi, Pegem-A Yayıncılık, Ankara.
  • Çermik, H., Turan, E. (1997). Geleceğin öğretmeni: Filozof sosyal işçi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 105-107.
  • Dodgson, M. (1993). Organizational Learning: A review of some literatures. Organization Studies, 14(3):375-394.
  • Drucker, P. T., (1998). Gelecek Için Yönetim, Çeviren: Üçcan, F., Ankara, Türkiye Iş Bankası Yayınları.
  • Erden, M. ve Akman, Y., (1998). Gelişim, Öğrenme-Öğretme, Arkadaş Yayınları, Genişletilmiş 7. Baskı, Ankara.
  • Erigüç, G. ve Balçık, Y. P., (2008). Öğrenen Örgüt ve Hemşirelerin Değerlendirmelerine Yönelik Bir Uygulama, Hacettepe Sağlık Idaresi Dergisi, 10(1).
  • Fındıkçı, I., (1996 ). “Öğreten Okuldan Öğrenen Okula”, Yeni Türkiye Dergisi, Ankara.
  • Fiol, C. M., Lyles, M. A., (1985). “Organizational Learning”, Academy of Management Review, 10(4), 803-813.
  • Güney, S., (2007). Öğrenen Örgütlerde Liderliğin Rolü ve Önemi, Yönetim ve Organizasyon, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. Izgar, H. (2008). Okul Yöneticilerinde İş Doyumu ve Örgütsel Bağlılık, Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25: 317-334.
  • Kale, M., (2003). Liselerin örgütsel öğrenme düzeylerinin belirlenmesi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 199s. Karasar, N., (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayın Dağıtım, 11. Baskı, Ankara. Kösterelioğlu, I. ve Kösterelioğlu, M. (2008). Okul Temelli Mesleki Gelişim Çalışmalarının Okullarda Öğrenen Örgüt Kültürü Oluşturmaya Katkısı. Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, 243-255.
  • Öneren, M., (2008). Işletmelerde Öğrenen Örgütler Yaklaşımı, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 4(7):163-178.
  • Patır Coşkun, B., (2008). Yönetici ve Öğretmen Algılarına Göre Ilköğretim Okullarının Örgütsel Öğrenme Düzeylerinin Incelenmesi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Izmir.
  • Senge, P. M., (2002). Beşinci Disiplin: Öğrenen Organizasyon Düşünüşü ve Uygulaması, Çeviren: Ildeniz A.L ve Doğukan, A., Istanbul, Yapı Kredi Yayınları.
  • Schuck G. (1996). Intelligent technology, intelligent workers. A new pedagogy for the high-tech workplace. How organizations learn. Edited by Ken Starkey. London: International Thomson Business Press, 199-213.
  • Stata, R., (1989). Organizational Learning: The Key to Management Innovation, Sloan Management Review, 30(3).
  • Vera, D.; Crossan, M. ve Apaydın, M. (2011). A Framework for Integrating Organizational Learning, Knowledge, Capabilities and Absorptive Capacity, (Accessed at: www.academia.edu/1875029).
  • Yıldırım, E., (2006). Örgütsel Öğrenmenin Öncülü Olarak Örgütsel Zeka: Teori ve Bir Uygulama, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, işletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya.

DÜZ VE MESLEK LISELERININ ÖRGÜTSEL ÖĞRENME DÜZEYLERININ İNCELENMESI

Yıl 2014, Cilt: 11 Sayı: 1, 1 - 17, 03.05.2014

Öz

Bu araştırmada, düz ve meslek liselerinin örgütsel öğrenme düzeylerinin yönetici,
öğretmen, öğrenci ve veli görüşlerine göre belirlenmesi ve bu kişilerden elde edilen
görüşlerin karşılaştırılması amaçlanmıştır. Çalışmanın, okullarımızın örgütsel
öğrenme düzeylerinin belirlenmesi ve yapılan iyi uygulamaların diğer okullara
ve bu konu ile ilgili yapılacak çalışmalara örnek teşkil etmesi bakımından önemli
olduğuna inanılmaktadır.
Araştırmada genel tarama modeli kullanılmıştır. Düz ve meslek liselerinin örgütsel
öğrenme düzeylerinin karşılaştırılması amacıyla İstanbul ilindeki düz ve meslek
liselerinden ÖSS sınavı sonuçlarına göre ilk, orta ve son sırada yer alan ikişer okul
seçilmiş ve araştırma toplam 12 okulda gerçekleştirilmiştir. Bu okullarda görev yapan
yönetici ve öğretmenler ile bu okullarda öğrenim gören öğrenciler ve bu öğrencilerin
velilerine, Kale (2003) tarafından geliştirilen anketler uygulanmıştır. Kullanılan
anketler aracılığıyla okulların örgütsel öğrenme düzeyleri örgütsel öğrenmenin okul
yapısı, takım çalışması ve işbirliği, politikalar ve kaynaklar, okul liderliği ile bilgi
ve beceriler boyutlarında değerlendirilmiştir.
Elde edilen sonuçlar, düz ve meslek liselerinin örgütsel öğrenmenin tüm boyutlarında
orta düzeyde bir örgütsel öğrenmeye sahip olduğunu, araştırmaya katılan yönetici,
öğretmen, öğrenci ve velilerin örgütsel öğrenmeye ilişkin görüşlerinin önemli düzeyde
farklılaştığını ortaya koymaktadır

Kaynakça

  • Argyris, C., & Schon, D.A. (1978). Organizational learning: A theory of action perspective. Reading, MA: Addison-Wesley.
  • Barutçugil, I., (2004). Strategic Insan Kaynakları Yönetimi, Kariyer Yayınları, Istanbul. Başaran, I. E., (2000). “Eğitim Yönetimi”, Feryal Matbaası, Ankara.
  • Banoğlu, K. ve Peker, S. (2012). Öğrenen Örgüt Olma Yolunda İlköğretim Okul Yöneticilerinin Okullarına ve Kendilerine İlişkin Algı Durumları, Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 43: 71-82.
  • Çalık, T., (2010). Öğrenen Örgütler Olarak Eğitim Kurumları, Sosyal Bilimler Dergisi, Kırgızistan-Türkiye Manas Üniversitesi, Sayı 8, 121-128.
  • Çelik, V., (2002). Okul Kültürü ve Yönetimi, Pegem-A Yayıncılık, Ankara.
  • Çermik, H., Turan, E. (1997). Geleceğin öğretmeni: Filozof sosyal işçi, Pamukkale Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2, 105-107.
  • Dodgson, M. (1993). Organizational Learning: A review of some literatures. Organization Studies, 14(3):375-394.
  • Drucker, P. T., (1998). Gelecek Için Yönetim, Çeviren: Üçcan, F., Ankara, Türkiye Iş Bankası Yayınları.
  • Erden, M. ve Akman, Y., (1998). Gelişim, Öğrenme-Öğretme, Arkadaş Yayınları, Genişletilmiş 7. Baskı, Ankara.
  • Erigüç, G. ve Balçık, Y. P., (2008). Öğrenen Örgüt ve Hemşirelerin Değerlendirmelerine Yönelik Bir Uygulama, Hacettepe Sağlık Idaresi Dergisi, 10(1).
  • Fındıkçı, I., (1996 ). “Öğreten Okuldan Öğrenen Okula”, Yeni Türkiye Dergisi, Ankara.
  • Fiol, C. M., Lyles, M. A., (1985). “Organizational Learning”, Academy of Management Review, 10(4), 803-813.
  • Güney, S., (2007). Öğrenen Örgütlerde Liderliğin Rolü ve Önemi, Yönetim ve Organizasyon, Genişletilmiş ve Gözden Geçirilmiş 2. Baskı, Nobel Yayın Dağıtım, Ankara. Izgar, H. (2008). Okul Yöneticilerinde İş Doyumu ve Örgütsel Bağlılık, Selçuk Üniversitesi Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi Dergisi, 25: 317-334.
  • Kale, M., (2003). Liselerin örgütsel öğrenme düzeylerinin belirlenmesi, Hacettepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Eğitim Bilimleri Anabilim Dalı, Doktora Tezi, 199s. Karasar, N., (2002). Bilimsel Araştırma Yöntemi, Nobel Yayın Dağıtım, 11. Baskı, Ankara. Kösterelioğlu, I. ve Kösterelioğlu, M. (2008). Okul Temelli Mesleki Gelişim Çalışmalarının Okullarda Öğrenen Örgüt Kültürü Oluşturmaya Katkısı. Sakarya Üniversitesi Fen Edebiyat Dergisi, 243-255.
  • Öneren, M., (2008). Işletmelerde Öğrenen Örgütler Yaklaşımı, ZKÜ Sosyal Bilimler Dergisi, 4(7):163-178.
  • Patır Coşkun, B., (2008). Yönetici ve Öğretmen Algılarına Göre Ilköğretim Okullarının Örgütsel Öğrenme Düzeylerinin Incelenmesi, Ege Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Eğitim Yönetimi, Teftişi, Planlaması ve Ekonomisi Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Izmir.
  • Senge, P. M., (2002). Beşinci Disiplin: Öğrenen Organizasyon Düşünüşü ve Uygulaması, Çeviren: Ildeniz A.L ve Doğukan, A., Istanbul, Yapı Kredi Yayınları.
  • Schuck G. (1996). Intelligent technology, intelligent workers. A new pedagogy for the high-tech workplace. How organizations learn. Edited by Ken Starkey. London: International Thomson Business Press, 199-213.
  • Stata, R., (1989). Organizational Learning: The Key to Management Innovation, Sloan Management Review, 30(3).
  • Vera, D.; Crossan, M. ve Apaydın, M. (2011). A Framework for Integrating Organizational Learning, Knowledge, Capabilities and Absorptive Capacity, (Accessed at: www.academia.edu/1875029).
  • Yıldırım, E., (2006). Örgütsel Öğrenmenin Öncülü Olarak Örgütsel Zeka: Teori ve Bir Uygulama, Selçuk Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, işletme Anabilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Konya.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil EN
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Mahir Biber

Sezer Köse Biber

Sezer Köse Biber

Burak Şişman

Sevinç Gülseçen

Yayımlanma Tarihi 3 Mayıs 2014
Yayımlandığı Sayı Yıl 2014 Cilt: 11 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Biber, M., Köse Biber, S., Köse Biber, S., Şişman, B., vd. (2014). DÜZ VE MESLEK LISELERININ ÖRGÜTSEL ÖĞRENME DÜZEYLERININ İNCELENMESI. HAYEF Journal of Education, 11(1), 1-17.
AMA Biber M, Köse Biber S, Köse Biber S, Şişman B, Gülseçen S. DÜZ VE MESLEK LISELERININ ÖRGÜTSEL ÖĞRENME DÜZEYLERININ İNCELENMESI. HAYEF Journal of Education. Mayıs 2014;11(1):1-17.
Chicago Biber, Mahir, Sezer Köse Biber, Sezer Köse Biber, Burak Şişman, ve Sevinç Gülseçen. “DÜZ VE MESLEK LISELERININ ÖRGÜTSEL ÖĞRENME DÜZEYLERININ İNCELENMESI”. HAYEF Journal of Education 11, sy. 1 (Mayıs 2014): 1-17.
EndNote Biber M, Köse Biber S, Köse Biber S, Şişman B, Gülseçen S (01 Mayıs 2014) DÜZ VE MESLEK LISELERININ ÖRGÜTSEL ÖĞRENME DÜZEYLERININ İNCELENMESI. HAYEF Journal of Education 11 1 1–17.
IEEE M. Biber, S. Köse Biber, S. Köse Biber, B. Şişman, ve S. Gülseçen, “DÜZ VE MESLEK LISELERININ ÖRGÜTSEL ÖĞRENME DÜZEYLERININ İNCELENMESI”, HAYEF Journal of Education, c. 11, sy. 1, ss. 1–17, 2014.
ISNAD Biber, Mahir vd. “DÜZ VE MESLEK LISELERININ ÖRGÜTSEL ÖĞRENME DÜZEYLERININ İNCELENMESI”. HAYEF Journal of Education 11/1 (Mayıs 2014), 1-17.
JAMA Biber M, Köse Biber S, Köse Biber S, Şişman B, Gülseçen S. DÜZ VE MESLEK LISELERININ ÖRGÜTSEL ÖĞRENME DÜZEYLERININ İNCELENMESI. HAYEF Journal of Education. 2014;11:1–17.
MLA Biber, Mahir vd. “DÜZ VE MESLEK LISELERININ ÖRGÜTSEL ÖĞRENME DÜZEYLERININ İNCELENMESI”. HAYEF Journal of Education, c. 11, sy. 1, 2014, ss. 1-17.
Vancouver Biber M, Köse Biber S, Köse Biber S, Şişman B, Gülseçen S. DÜZ VE MESLEK LISELERININ ÖRGÜTSEL ÖĞRENME DÜZEYLERININ İNCELENMESI. HAYEF Journal of Education. 2014;11(1):1-17.